Margazhi Upanyasam
Introduction
Periyazhvar (also known as Vishnuchittar), the foster father of Kodhai and a great devotee of Lord Krishna, is one of the 12 Alvars. Why is he called Periyazhvar? Because of his selfless love and devotion to god. While all of us are still a little concerned about our looks, Periyazhvar never thought of himself. Just as Mother Yashoda loves to adorn her lion cub Lord Krishna, he spends more time decorating the Lord. He does simple tasks. He makes garlands for the Lord. Whenever the Lord appears before him, he will not be jealous or ask him anything, but rather, "Lord! In this Kaliyuga, you have appeared for me! You must live long !!!" and the song "Pallandu" was thus composed. This can only be done by one who has a heart full of pure devotion and selfless love, who does not think of himself and is immersed in the thought of the Lord. In Tamil, Big means "periya " and hence the name Periyazhvar or the great Alvar.
So, no wonder why Vishnuchittar called Periyazhvar, right? But among the 12 alvars, there is one Alvar who is greater than Periyazhvar. Whom can it be?
Let's continue the story and find out.
The Lord helped and tried to give everything to his devotee, but Periyalvar donated everything. However, he wanted to do something for his devotee (no wonder why he is called Parandaman). It was then, Gothai appeared in his Tulsi garden. He inquired about the baby, but it turned out that she(the baby girl) is no one's daughter. So, he decides to take care of the child and be her adopted father.
Periyarvar began to teach his daughter everything he knew. Since he is a devotee of Lord Krishna, he begins to tell her the glory of God. At the age of 5, Andal becomes a wise young woman, filled with pure devotion, which is why Sri Mamunika refers to Andal as ‘Pinchai Paluthal’ by Sri Mamunikal in his upadesa rethinamalai. As days pass by, the more her father tells her stories of Lord Krishna, the more her love and devotion to the Lord grew.
And all this happened at the age of 5!!! But how??
All the stories about Lord Krishna that her father kept telling her, was one reason. The other reason is her gender. We all know that every devotee wishes to attain the Lord. We all know that every devotee wants to reach the Lord. Since the 11 Alvars were male, they had to find a way for that. So, the Lord being a male; the Alvars imagine themself with a female temperament and started writing all their songs. But Andal, being a female herself, had this natural advantage.
பெரியாழ்வார் (விஷ்ணுசித்தர் என்றும் அழைக்கப்படுகிறார்), கோதையின் வளர்ப்புத் தந்தையும் ,பகவான் கிருஷ்ணரின் சிறந்த பக்தரும் ,12 ஆழ்வார்களில் ஒருவர். அவர் ஏன் பெரியாழ்வார் என்று அழைக்கப்படுகிறார்? அவருடைய தன்னலமற்ற அன்பு மற்றும் கடவுள் பக்தி காரணமாக. நாம் அனைவரும் நம் தோற்றத்தைப் பற்றி இன்னும் கொஞ்சம் கவலைப்பட்டாலும், பெரியாழ்வார் தன்னைப் பற்றி நினைத்ததில்லை. அன்னை யசோதா தனது சிங்கக் குட்டியான பகவான் கிருஷ்ணரை அலங்கரிப்பதை எப்படி விரும்புகிறாரோ , அதுபோலவே அவர் எப்போதும் கடவுளை அலங்கரிப்பதில் அதிக நேரம் செலுத்துவார். அவர் எளிய பணிகளைச் செய்பவர். இறைவனுக்கு பூ மாலை கோர்த்து அலங்கரிப்பார். இறைவன் அவர் முன் தோன்றியபோது, அவர் பொறாமைப்படவோ அல்லது அவனிடம் எதையும் கேட்கவோ மாட்டார், மாறாக, "பகவானே! இந்த கலியுகத்தில், நீ எனக்காக தோன்றினாய்! நீ நீண்ட காலம் வாழ வேண்டும்!!! ". "பல்லாண்டு" பாடல் இப்படித்தான் உருவாக்கப்பட்டது. ஒவ்வொரு முறையும் தன்னைப் பற்றி சிந்திக்காது, இறைவனைப் பற்றிய சிந்தனையில் மூழ்கி கிடக்கும் குணமும், தூய பக்தியும் தன்னலமற்ற அன்பும் நிறைந்த பெரிய மனதுடையவர் ஒருவரால் மட்டுமே செய்ய முடியும். எனவே பெரியாழ்வார் அல்லது பெரிய ஆழ்வார் என்று பெயர்.
எனவே, விஷ்ணுசித்தர் ஏன் பெரியாழ்வார் என்பதில் ஆச்சரியமில்லை, இல்லையா? ஆனால் 12 ஆழ்வார்களில், பெரியாழ்வாரை விட பெரிய ஆழ்வார் ஒருவர் இருக்கிறார். அது யாராக இருக்க முடியும்?
கதையை தெடர்ந்து கேட்டறிவோம்.
பகவான் உதவி செய்து ,தனது பக்தருக்கு எல்லாவற்றையும் கொடுக்க முயன்றார், ஆனால் பெரியாழ்வார் எல்லாவற்றையும் தானம் செய்தார். இருப்பினும் பகவானுக்கு ஏதாவது செய்ய வேண்டும் என்று விரும்பினார் (ஏன் அவர் பரந்தாமன் என்று அழைக்கப்படுகிறார் என்பதில் ஆச்சரியமில்லை). அப்போதுதான் அவரது துளசி தோட்டத்தில் கோதை தோன்றினார். அவர் குழந்தையைப் பற்றி அனைவரிடமும் விசாரித்தார் .ஆனால் அவள் யாருடைய மகளும் இல்லை என்பது தெரிய வருகிறது. எனவே, அவர் குழந்தையை கவனித்து அவளது வளர்ப்பு தந்தையாக இருக்க முடிவு செய்கிறார்.
பெரியாழ்வார் ,தமக்கு தெரிந்த அனைத்தையும் தம் மகளுக்கு கற்பிக்கத் தொடங்கினார். பகவான் கிருஷ்ணரின் பக்தராக இருப்பதால், அவர் கடவுளின் மகிமையை அவளிடம் சொல்லத் தொடங்குகிறார். 5 வயதில், ஆண்டாள் மிகுந்த ஞானத்துடனும் பக்தியுமுடைய ஒரு இளம் பெண்ணாக மாறினார், அதனால்தான் ஸ்ரீ மாமுனிகள் அவரது உபதேச ரெத்தினமாலையில் 'பிஞ்சாய் பழுத்தால்' என்று குரிபிடுக்குறார். நாட்கள் செல்லச் செல்ல, அவளது தந்தை ,கிருஷ்ணரின் கதைகளைச் சொல்லும்போது, கடவுளின் மீதான அன்பும் பக்தியும் அவளுக்கு பெருகிக்கொண்டே போகிறது.
மேலும் இவை அனைத்தும் 5 வயதில் நடந்தது !!! ஆனால் எப்படி??
பகவான் கிருஷ்ணனைப் பற்றி அவளுடைய தந்தை அவளிடம் சொல்லிக் கொண்டிருந்த கதைகள் அனைத்தும் ஒரு காரணம். மற்றொரு காரணம் ஸ்ரீ தன்மை. ஒவ்வொரு பக்தனும் இறைவனை அடைய விரும்புகிறான் என்பதை நாம் அனைவரும் அறிவோம். எனவே, 11 ஆழ்வார்கள் ஆணாக இருப்பதால், இறைவனை அடைய ஒரு வழியைக் கண்டுபிடிக்க வேண்டியிருந்தது. இறைவனோ ஆண்; எனவே ஆழ்வார்கள் பெண் தன்மையை உள்வாங்கிக்கொண்டு , தங்கள் பாடல்கள் அனைத்தையும் எழுதுவார்கள். ஆனால் ஆண்டாள், ஒரு பெண்ணாக இருப்பதால், இயல்பாகவே வந்துவிடும்.
Thaniyan 1 (By Parashara Bhattar)
"neeLaa thunga sthana giri thadI suptha mudhbOdhya krishnam" :
The Lord was lying down and was sleeping with Nappinnei. Here "mudhbodhya" means to arise, which means Andal, wakes up Krishna from sleep.
But why did she do that? Because she wanted to teach him a lesson. What does she want to teach the Lord?
"paaraarthyam sthvam sruthi sada siras sidhdham adhyaa bhayanthee|" :
We all being his devotees, she wants to remind him we are all his disciples, followers, students. Here, "paaraarthyam" means disciples. The verse "sruthi sada siras sidhdham" means the universal truth mentioned in the Vedas ( Jeevatma is a disciple to Paramatma, i.e. we all are disciples of Sriman Narayanan)."adhyaa bhayanthee" means to teach. Therefore, she wakes up Krishna to remind him of this universal truth.
"svOchchishtaayaam sraji nigaLidham yaabalaathkruthya bungthE" :
Andal adorns herself daily with the flower garland that her father prepared for the Lord at the temple. She imagines herself as his bride, admires her reflection, and then offers it to the Lord. Here, "svOchchishtaayaam" means offering, "sraji" means the flower garland (as mentioned in thaniyan 3: "sUDik koDuththa suDarkkoDiyE " ), "nigaLidham" means to bind. She offers the garland that she wore and forcefully enjoys him.
Of course, no one can control the Lord !!! A true devotee surrenders himself to the lotus feet of the Lord, who protects his devotees. So, she serves the Lord with pure devotion, binds him by love(garland), and made him accept her.
"gOdhaa thasyay nama idamidham bhooya Evaasthu bhooya: ||" :
In this last line, Bhattar concludes by saying that our salutations to Godai are as long as this world exists.
"நீளாதுங்க ஸ்தநகிரி தடீஸுப்த முத்போத்ய க்ருஷ்ணம்":
இறைவன் நப்பினையோடு உறங்கிக் கொண்டிருந்தான். இங்கே "முத்போத்ய" என்றால் எழுந்திரு, அதாவது ஆண்டாள்,கிருஷ்ணனை உறக்கத்திலிருந்து எழுப்புகிறாள்.
ஆனால் அவள் ஏன் அவ்வாரு செய்தாள்? ஏனென்றால் அவள் அவனுக்கு ஒரு பாடம் புகட்ட விரும்பினாள். அவள் இறைவனுக்கு என்ன கற்பிக்க விரும்புகிறாள்?
"பாரார்த்யம் ஸ்வம் ஸ்ருதி ஸதஸிரஸ்ஸித்த மத்யாபயந்தீ |" :
நாம் அனைவரும் அவருடைய பக்தர்களாக இருப்பதால், நாம் அனைவரும் அவருடைய சீடர்கள், அவரையே பின்பற்றுபவர்கள், அவரின் மாணவர்கள் என்று அவருக்கு நினைவூட்ட விரும்புகிறார். இங்கே, "பாரார்த்யம்" என்றால் அடிமை, அதாவது சேவை செய்யும் பக்தன். "ஸ்ருதி ஸதஸிரஸ்ஸித்தம்" என்ற வசனம் வேதங்களில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள உலகளாவிய உண்மையைக் குறிக்கிறது (ஜீவாத்மா பரமாத்மாக்கே அடிமை, அதாவது நாம் அனைவரும் ஸ்ரீமன் நாராயணனின் சீடர்கள்). "அத்யாபயந்தீ" என்றால் கற்பிப்பது. எனவே, இந்த உலகளாவிய உண்மையை நினைவூட்டுவதற்காக அவள் கிருஷ்ணனை எழுப்புகிறாள்.
"ஸ்வோச்சிஷ்டாயாம் ஸ்ரஜி நிகளிதம் யா பலாத்க்ருத்ய புங்க்தே" :
ஆண்டாள் கோவிலில் தன் தந்தை இறைவனுக்காக கோர்த்த மலர் மாலையை வைத்து தன்னை தினமும் அழகுபார்த்து கொள்வாள். அவள் தன்னை கிருஷ்ணனின் மணப்பெண்ணாக நினைத்து, அவளது பிரதிபலிப்பைப் ரசித்து, பின்னர் அதை இறைவனுக்கு வழங்குகிறாள். இங்கே, "ஸ்வோச்சிஷ்டாயாம்" என்றால் வழங்குவது , அதாவது அர்பணிப்பது, "ஸ்ரஜி" என்றால் மலர் மாலை (தானியன் 3 இல் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளபடி: "சூடிக் கொடுத்த சுடர்க்கொடியே"), "நிகளிதம்" என்றால் பிணைப்பது. அவள் அணிந்திருந்த மாலையை க்ரிஷ்ணனுக்கு வழங்கி அவனை வலுக்கட்டாயமாக அனுபவிக்கிறாள்.
நிச்சயமாக, இறைவனை யாராலும் கட்டுப்படுத்த முடியாது !!! ஒரு உண்மையான பக்தன் , தன்னை காக்கும் இறைவனின் தாமரை பாதத்தில் ,தன்னையே சரணடையச்செய்வான். எனவே, அவள் தூய பக்தியுடன் இறைவனுக்கு சேவை செய்கிறாள், அவனை அன்பால் (மாலை) பிணைந்து, அவளை ஏற்றுக்கொள்ளச் செய்தாள்.
"கோதாதஸ்யை நம இதமிதம் பூய ஏவாஸ்துபூய: ||" :
இந்த கடைசி வரியில், இந்த உலகம் இருக்கும் வரை கோதைக்கு எங்கள் வணக்கங்கள் இருக்கட்டும் என்று சொல்லி முடித்தார் பட்டர்.
Thaniyan 2,3(By Sri Uyyakondar)
"anna vayaR" denotes the fields of Srivilliputhur, which is the birthplace of Andal (the place where Periyazhvar found her)
"ANDAL arangaRkup pannu thiruppAvaip palpadhiyam"
"arangaR" is Lord Sri Ranganathan. So, "ANDAL arangaRkup pannu thiruppAvai" means the devotional hymn, thiruppavai, that Andal wrote for the Lord (Sri Ranganathan). "palpadhiyam" means pala padhiyam in Tamil, i.e., a book with many hymns. Thiruppavai is a part of the 4,000 Tamil verses (Nalayira Divya Prabandham).
"innisaiyAl pADik koDuththAL naRpAmAlai pUmAlai"
"innisaiyAl pADi" means the collection of 30 songs composed by her."koDuththAL" means to give. "koDuththAL naRpAmAlai pUmAlai"!!! So here, it means that she offered something to the Lord. What could it be? The verse "naRpAmAlai pUmAlai", which has to be read as "nar-pa-malai poo-malai", explains to us two things that Andal offered the Lord with love. "naRpAmAlai" means hymn + garland and "pUmAlai" means the flower garland. So, Andal festooned the Lord with two types of garland. One was the flower garland, and the other was the 30 sets of hymns that she offered him as a garland. How was the flower garland offered?
"sUDik koDuththALaic collu"
The meaning of this line is that she offers the flower garland she wore, to the Lord. She imagines herself as his bride, admires her reflection, and then offers it to the Lord.
"sUDik koDuththa suDarkkoDiyE"
"sUDi" means something that was adorned by oneself. "koDuththa" means to give. "suDarkkoDiyE" refers to Andal. We all know how Andal offered flower garlands to the Lord. And we also knew that the Lord himself accepted it because this was an act of pure devotion. Her spiritual greatness was such that the Lord himself wished to share her presence. So the line, "sUDik koDuththa suDarkkoDiyE" signifies her greatness.
"tholpAvai pADi yaruLavalla palvaLaiyAy"
"tholpAvai" means fasting (pavai vritham). "pADi yaruLavalla" means to sing gracefully. The word "palvaLaiyAy", or "pal-vaLaiyAy", means many bangles. Bangles signify prosperity, happiness, and a good married life. There are many scientific reasons for this. You can even check them here: https://www.quora.com/Is-there-any-scientific-reason-behind-wearing-bangles-for-girls.They are to be worn daily by all married women in India, or by anyone who loves wearing them. So ultimately, when a person is separated from their partner, they become weak, both physically and mentally. Their wrist size gets smaller. So, when they wear them, they would fall off. But here, Andal is not separated from her partner (the Lord). They are always together because she keeps thinking, listening about the Lord every time, and feels like he's closer to her.
"nADinee vEnkaDavaR kennai vidhi enRa immAtram nAngaDavA vaNNamE nalgu"
"nADinee" means to request or to ask. The next words are "vEnkaDavaR kennai vidhi" or "vEnkaDavaR ke-nnai vidhi". "vEnkaDavaR" is the name of the Lord. "ke" means for, and "nnai" or "ennai" means me (referring to Andal)."vidhi" means fate or destiny. So here, Sri Uyyakondar says that Andal vowed to marry the Lord Venkatesa, or else she'll not live. She believes she belongs to the Lord. She believes that her soul belongs to only Sriman Narayanan. "enRa immAtram" means such a change,i.e., her oath and dedication to god. "gaDavA" means the same as that. "nalgu" means to guide. So, by saying, "nAngaDavA vaNNamE nalgu", Sri Uyyakonda concludes we shall follow her path to Lord and for this, Andal herself will guide us.
"அன்ன வயற்புதுவை "
"அன்ன வயற்" என்பது ஆண்டிளின் பிறப்பிடமான ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரின் வயல்களைக் குறிக்கிறது (பெரியாழ்வார் அவளைக் கண்ட இடம்)
"ஆண்டாள் அரங்கற்குப் பன்னு திருப்பாவைப் பல்பதியம்"
"அரங்கற்" பகவான் ஸ்ரீ ரங்கநாதன். எனவே, "ஆண்டாள் அரங்கற்குப் பன்னு திருப்பாவை" என்பது ஆண்டாள் இறைவனுக்காக (ஸ்ரீ ரங்கநாதன்) எழுதிய பக்திப் பாடல், திருப்பாவை. "பல்பதியம்" என்றால் பல பதியம், அதாவது பல பாடல்கள் கொண்ட புத்தகம். திருப்பாவை நாலாயிரத் திவ்வியப் பிரபந்தத்தில் ஒரு பகுதியாகும்.
"இன்னிசையால் பாடிக் கொடுத்தாள் நற்பாமாலை பூமாலை"
"இன்னிசையால் பாடி" என்றால் அவள் இசையமைத்த 30 பாடல்களின் தொகுப்பு. "கொடுத்தாள்" என்றால் கொடுப்பது. "கொடுத்தாள் நற்பாமாலை பூமாலை" !!! எனவே இங்கே, அவள் இறைவனுக்கு சிலதை வழங்கினாள் என்று அர்த்தம். அது என்னவாக இருக்கும்? "நற்பாமாலை பூமாலை" என்பதை நாம் "நற்-பா-மாலை பூ-மாலை" என்று படிக்க வேண்டும். ஆண்டாள் அன்புடன் இறைவனுக்கு அளித்த இரண்டு விஷயங்களை இந்த வார்த்தைகள் நமக்கு விளக்குகின்றன. "பாமாலை" என்றால் பாவை + மாலை மற்றும் "பூமாலை" என்றால் மலர் மாலை. எனவே, ஆண்டாள் இரண்டு வகையான மாலைகளைக் கொண்டு இறைவனை அலங்கரித்தாள் . ஒன்று மலர் மாலை, மற்றொன்று அவள் இசையமைத்த முப்பது பாவைகளை ஒரு மலையாக கோர்த்து ஸ்ரீ ரங்கநாதனுக்கு வழங்கினாள் . ஆனால் ,மலர் மாலை எப்படி வழங்கப்பட்டது?
"சூடிக் கொடுத்தாளைச் சொல்லு"
இந்த வரியின் பொருள் , அவள் அணிந்திருந்த மலர் மாலையையே இறைவனுக்கு வழங்குகிறாள். அவள் தன்னை அவருடைய மணமகளாக கற்பனை செய்து, அவளது பிரதிபலிப்பைப் போற்ற்றி , பின்னர் அதை இறைவனுக்கு வழங்குகிறாள்
"சூடிக் கொடுத்த சுடர்க்கொடியே!"
"சூடி" என்றால் நமக்கு பொருள் தெரியும். "கொடுத்த" என்றால் கொடுப்பது. "சுடர்க்கொடியே" என்பது ஆண்டலைக் குறிக்கிறது. ஆண்டாள் எப்படி இறைவனுக்கு மலர் மாலைகளை வழங்கினார் என்பதை நாம் அனைவரும் அறிவோம். மேலும் இது தூய பக்தியின் செயல் என்பதால் இறைவனே ஏற்றுக்கொண்டார் என்பதையும் நாம் அறிவோம். அவளுடைய பக்தியின் எல்லை எவ்வாறென்றால் ,இறைவனே அவள் சூடிய மலர் மாலைத்தான் விரும்புகின்றேன் என்று அவளுடைய தந்தையாரிடம் கூறினார் .எனவே, "சூடிக் கொடுத்த சுடர்க்கொடியே" என்ற வரி அவளுடைய மகத்துவத்தை குறிக்கிறது.
"தொல்பாவை,பாடி யருளவல்ல பல்வளையாய்"
"தொல்பாவை" என்றால் விரதம் (பாவை விரதம்). "பாடி யருளவல்ல" என்றால் பாடலிநால் அருள்வது . "பல்வளையாய்" அல்லது " பல்-வளையாய்" என்ற வார்த்தைக்கு பல வளையல்கள் என்று பொருள். வளையல்கள் மகிழ்ச்சி,செழிப்பு மற்றும் நல்ல திருமண வாழ்க்கையை குறிக்கிறது. இதற்கு பல அறிவியல் காரணங்கள் உள்ளன. நீங்கள் அவற்றை இங்கே பார்க்கலாம்: https://www.quora.com/Is-there-any-scientific-reason-behind-wearing-bangles-for-girls. இந்தியாவில் , திருமணமான பெண்கள் தினமும் வளையல்கள் அணிய வேண்டும், அல்லது வளையல்களை அணிய விரும்பும் எவரும் இதை அணிவர் .எனவே, ஒரு பெண் தனது கணவரிடமிருந்து பிரிந்திருந்தால் , அவள் உடல் ரீதியாகவும் மன ரீதியாகவும் பலவீனமடைகிறாள் . அவர்களின் மணிக்கட்டு அளவு சிறியதாகிறது. எனவே, அவர்கள் வளையல் அணிந்திருந்தால், அது தாங்காது ,அல்லது அளவு பற்றாமல் விழுந்துவிடும் . ஆனால் இங்கே, ஆண்டாள் தனது காதலிடமிருந்து (இறைவன்) பிரிந்ததே இல்லை . அவர்கள் எப்பொழுதும் ஒன்றாக இருக்கிறார்கள், ஏனென்றால் அவள் எந்நேரமும் இறைவனைப் பற்றி சிந்திப்பதால் , அவள் நெருக்கமாக இருப்பதாக உணர்கிறாள்.
"நாடிநீ வேங்கடவற் கென்னை விதி என்ற இம்மாற்றம் நாங்கடவா வண்ணமே நல்கு"
"நாடிநீ" என்றால் வேண்டுவது அல்லது கேட்பது. அடுத்த வார்த்தைகள் "வேங்கடவற் கென்னை விதி" அல்லது "வேங்கடவற் கெ-ன்னை விதி". "வேங்கடவற்" என்பது இறைவனின் பெயர். "ன்னை" அல்லது "என்னை" என்றால் நான் (ஆண்டாளை குறிப்பிடுகிறார்). "விதி" என்றால் தலை எழுத்து . எனவே இங்கே ஸ்ரீ உய்யகொண்டார் ,வேங்கடேச பெருமானை திருமணம் செய்து கொள்வேண் , இல்லையெனில் வாழ மாட்டேன் என்று ஆண்டாள் சபதம் செய்ததாக கூறுகிறார். அவள் இறைவனுக்கு உரியவள் என்று நம்புகிறாள். ஜீவாத்மா , ஸ்ரீமன் நாராயணனுக்கு மட்டுமே சொந்தமானது என்கிறாள். "என்ற இம்மாற்றம்" என்றால் இது போன்ற ஒரு மாற்றம், அதாவது, அவள் எடுத்த உறுதிமொழி மற்றும் கடவுளுக்காக செய்யும் அர்ப்பணிப்பை குறிப்பிடுகிறது . "கடவா" என்றால் அதை மாறியே . "நல்கு" என்றால் வழிகாட்டுதல். எனவே, "நாங்கடவா வண்ணமே நல்கு" என்று கூறி, ஸ்ரீ உய்யகொண்டார் ,ஆண்டாள் சொன்ன பாதையய் கடைப்பிடுது, நம்மை அவளே வழிநடத்துவாள் என்று கூறி முடிக்கிறார்.
===================================================================
Comments
Post a Comment